December is een maand van reflectie en ik kijk terug op een interessant en bewogen jaar. Een jaar waarin ik als opvolgend algemeen deken van de Nederlandse orde van advocaten in een breed maatschappelijk veld kennismakingsgesprekken voerde die mij verrijkten met nieuwe, nuttige en soms verrassende inzichten.
Op 31 mei a.s. vindt in de Eerste Kamer een beleidsdebat plaats over de Staat van de Rechtsstaat. Ter voorbereiding van dit debat vond ten overstaan van de Eerste Kamercommissie voor Justitie en Veiligheid een deskundigenbijeenkomst plaats over de (financiering van de) politiële en justitiële keten en bestrijding van ondermijning. Tijdens deze bijeenkomst heb ik, naar aanleiding van een aantal actualiteiten in zowel de politieke als de juridische arena, aandacht gevraagd voor het publieke gezag.
Weerbare advocaten, het lijkt bijna een pleonasme. De advocatuur is immers een bovengemiddeld verbaal begaafde en assertieve beroepsgroep. Advocaten kunnen toch prima hun zegje doen, hun grenzen aangeven en zich verweren? Voor hun cliënt en dan toch ook zeker voor zichzelf? Dat is zo, en toch vraagt de vergroting van de weerbaarheid van advocaten echt meer aandacht.